Η ψωρίαση στους αγκώνες είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία με χαρακτηριστικά δερματικά εξανθήματα. Μεταξύ των προκλητικών παραγόντων εμφάνισης της νόσου διακρίνονται η κληρονομικότητα, διάφορες ασθένειες, κακές συνήθειες, στρεσογόνες καταστάσεις και άλλα.
Η παθολογία συνοδεύεται από κνησμό, ερυθρότητα, οίδημα, πόνο στις πληγείσες περιοχές. Για να γίνει διάγνωση, συνταγογραφούνται εξετάσεις ούρων, αίματος, κοπράνων, βιοψία, bakposev για μικροχλωρίδα. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων, τοπικές θεραπείες, φυσιοθεραπεία, διατροφικές προσαρμογές.
Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία της ψωρίασης στους αγκώνες, είναι απαραίτητο να αποκλειστούν άλλες παθολογίες: έκζεμα, μυκητιασική λοίμωξη.
Μόνο μετά από πλήρη εξέταση, συνταγογραφούνται συγκεκριμένα φάρμακα, επομένως είναι απαραίτητη μια προκαταρκτική διαβούλευση με έναν δερματολόγο.
στάδια
Η ψωρίαση εμφανίζεται σε διάφορα στάδια, αντικαθιστώντας περιοδικά το ένα το άλλο.
Αρχικός
Η εξωτερική επιφάνεια της περιοχής του αγκώνα καλύπτεται με μικρές βλατίδες. Εξωτερικά, μοιάζουν με ακμή με μια τυχαία διάταξη. Μετά από 14-21 ημέρες, οι σχηματισμοί μετατρέπονται σε ογκώδεις πλάκες καλυμμένες με λέπια. Η ξηρότητα του δέρματος αυξάνεται, η επιφάνεια γίνεται τραχιά.
προοδευτικός
Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό πολλαπλών μεγάλων πλακών. Οι ασθενείς παραπονιούνται για ξεφλούδισμα, ερυθρότητα στην πληγείσα περιοχή. Τα όρια των εξανθημάτων αντιπροσωπεύονται από ένα καλά καθορισμένο χείλος. Σε αυτό το στάδιο σημειώνεται η μετάβαση της νόσου σε περίοδο έξαρσης.
Ακίνητος
Με ένα σωστά επιλεγμένο σχήμα θεραπευτικών μέτρων, η κλινική εικόνα γίνεται λιγότερο έντονη και η ασθένεια περνά σε κατάσταση ηρεμίας. Ο αριθμός των ψωριασικών εξανθημάτων μειώνεται, οι νέες βλατίδες απουσιάζουν.
οπισθοδρομικός
Αυτό το στάδιο συνοδεύεται από μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων, ο αριθμός των πλακών μειώνεται σημαντικά. Το δέρμα, όπου είχαν εντοπιστεί προηγουμένως τα εξανθήματα, είναι αισθητά χρωματισμένο, αλλά ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν χαρακτηριστικές κλίμακες στα σημεία των βλαβών, η επιδερμίδα δεν ξεφλουδίζει.
Συμπτώματα
Η έναρξη της ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας υποδεικνύεται από την εμφάνιση μικρών κόκκινων κηλίδων ωοειδούς ή στρογγυλεμένου σχήματος. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο αριθμός των σχηματισμών αυξάνεται, εξαπλώνονται στις γύρω υγιείς περιοχές του δέρματος.
Η ψωρίαση είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Ωστόσο, οι σύγχρονες μέθοδοι βοηθούν να απαλλαγούμε γρήγορα από την έξαρση της νόσου και να επιτύχουμε μακροχρόνια ύφεση.
Χρησιμοποιούνται αντιισταμινικά. για εξανθήματα στις αρθρώσεις χρησιμοποιούνται τοπικές αλοιφές και κρέμες με κορτικοστεροειδή, σαλικυλικό οξύ.
Μια σημαντική μέθοδος θεραπείας είναι ο διορισμός μιας δίαιτας και συμπλεγμάτων βιταμινών. έχει παρατηρηθεί θετική επίδραση ορισμένων ομοιοπαθητικών σκευασμάτων.
Το πρώιμο στάδιο χαρακτηρίζεται από μικρό αριθμό εξανθημάτων. Εάν σε αυτό το στάδιο είναι καιρός να ζητήσετε βοήθεια από έναν ειδικό, είναι δυνατό να μειωθεί η πιθανότητα η νόσος να γίνει χρόνια.
Το κύριο χαρακτηριστικό της ψωρίασης είναι ο σχηματισμός φολίδων ελαφριάς ασημί απόχρωσης. Κάτω από μηχανική δράση παραβιάζεται η ακεραιότητά τους, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται μια λεία επιφάνεια με αιματηρές ρωγμές.
Υπήρξαν επίσης περιπτώσεις που δεν υπήρχαν λέπια στις ψωριασικές πλάκες.
Οι ασθενείς αρχίζουν να παραπονιούνται για έντονο κνησμό, οίδημα στο σημείο της βλάβης, κάψιμο. Εάν ψηλαφήσετε τις κατεστραμμένες περιοχές, σε αυτά τα σημεία μπορείτε να παρατηρήσετε αύξηση της θερμοκρασίας και πόνο.
Ανάλογα με το πόσο καλά λειτουργούν οι προστατευτικές λειτουργίες του σώματος, η παθολογική διαδικασία συνοδεύεται από το σχηματισμό απλών ή πολλαπλών πλακών, όταν η ασθένεια επηρεάζει ολόκληρη την επιφάνεια του δέρματος του άνω άκρου. Εάν δεν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα, η πιθανότητα μετάβασης της παθολογίας σε μια παραμελημένη μορφή αυξάνεται αρκετές φορές.
Η βαρύτητα της κλινικής εικόνας εξαρτάται και από το στάδιο της πορείας της νόσου. Κατά την περίοδο της ύφεσης, τα εκδηλωμένα συμπτώματα υποχωρούν, ο ασθενής αισθάνεται καλύτερα. Μια υποτροπιάζουσα κατάσταση χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πολλαπλών ψωριασικών πλακών, λόγω επώδυνων συμπτωμάτων, η γενική ευημερία ενός ατόμου επιδεινώνεται.
Αιτίες
Παρά τον υψηλό επιπολασμό της νόσου, δεν κατέστη δυνατό να μελετηθούν πλήρως και να καθοριστούν οι ακριβείς παράγοντες που την προκάλεσαν. Ωστόσο, οι ειδικοί εντοπίζουν αρκετές υποτιθέμενες αιτίες που μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση ψωριασικών βλαβών στους αγκώνες.
Ένας από τους πιο συνηθισμένους παράγοντες είναι η γενετική προδιάθεση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, στο 50% των περιπτώσεων, η παθολογία διαγιγνώσκεται σε ένα άτομο του οποίου οι συγγενείς ήταν επίσης ευαίσθητοι σε αυτή την ασθένεια.
Απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της ψωρίασης είναι η έλλειψη αντίστασης του οργανισμού σε μολυσματικές ασθένειες, ο υποσιτισμός, η ανεξέλεγκτη λήψη φαρμάκων, η οποία έχει αρνητικό αντίκτυπο στο ανοσοποιητικό σύστημα, συμβάλλοντας έτσι στην αποδυνάμωσή του.
Μεταξύ των λόγων είναι επίσης:
- ενδοκρινικές διαταραχές?
- ασθένειες του πεπτικού συστήματος?
- τραυματισμός της επιδερμίδας.
- συχνό στρες, νεύρωση, κατάθλιψη.
Η έλλειψη βιταμινών και η έλλειψη ιχνοστοιχείων στον οργανισμό μπορεί να συμβάλλουν στην εκδήλωση της ψωρίασης.
Διαγνωστικά
Δεδομένου ότι η ανάπτυξη ψωρίασης στους αγκώνες συνοδεύεται από έντονα κλινικά σημεία, η ανίχνευση της παθολογίας δεν είναι δύσκολη. Αρχικά, ο δερματολόγος πραγματοποιεί εξωτερική εξέταση των κατεστραμμένων περιοχών της επιδερμίδας και συλλέγει το ιστορικό του ασθενούς.
Για να επιβεβαιωθεί η προκαταρκτική διάγνωση, ο ασθενής αποστέλλεται για εργαστηριακή εξέταση.
Μια εξέταση αίματος σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε μια πιθανή προδιάθεση για αλλεργική αντίδραση σε ορισμένα φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία της ψωρίασης. Επιπλέον, η ανάλυση μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση της αναιμίας, η οποία θα συνοδεύεται από χαρακτηριστικές αποκλίσεις στα επίπεδα των λευκοκυττάρων και των ερυθροκυττάρων.
Η ανάλυση ούρων καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό του επιπέδου της ισορροπίας νερού-αλατιού, δηλαδή πόσο αλάτι και νερό έχει εισέλθει και αφαιρεθεί από το ανθρώπινο σώμα.
Η μελέτη των κοπράνων είναι απαραίτητη για τον εντοπισμό ελμινθών σε αυτά.
Όταν οι κύριες μέθοδοι για τη λήψη τελικής διάγνωσης δεν επαρκούν, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει μια πρόσθετη εξέταση:
- βιοψία επιδερμικών δειγμάτων που λαμβάνονται από βλάβες.
- bakposev στη μικροχλωρίδα?
- δοκιμή με οξείδιο του καλίου.
Εάν υπάρχει υποψία περίπλοκης πορείας της παθολογικής διαδικασίας, πραγματοποιείται εξέταση με ακτίνες Χ, η οποία επιτρέπει την αξιολόγηση της συμμετοχής στην ασθένεια των αρθρώσεων.
Εάν εμφανιστεί ψωρίαση σε γυναίκες κατά την περίοδο της γέννησης ενός παιδιού, τους δίνεται παραπομπή για εξέταση προλακτίνης.
Επιπλέον, μπορεί να χρειαστεί να συμβουλευτείτε έναν ορθοπεδικό, ρευματολόγο, αφροδισιολόγο ή μαστολόγο.
Μέθοδοι θεραπείας
Η ψωρίαση δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά οι εξάρσεις μπορούν να προληφθούν και η φάση ύφεσης να παραταθεί. Η θεραπεία σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να είναι πολύπλοκη. Συνίσταται στη χρήση τέτοιων μεθόδων θεραπείας:
- χρήσηιατρικόςναρκωτικά μέσα?
- χρήσηκεφάλαιατοπική δράση·
- βιταμινοθεραπεία;
- σανατόριο-θέρετροθεραπευτική αγωγή;
- εφαρμογήομοιοπαθητικόςφάρμακα.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να ακολουθείτε μια ειδική δίαιτα. Περιλαμβάνει τρόφιμα στη διατροφή που περιέχουν ουσίες που συμβάλλουν στην έναρξη της ύφεσης και περιορίζει τη χρήση τροφών επιβλαβών για την ψωρίαση.
Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την ψωρίαση
Στη θεραπεία της νόσου, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε φάρμακα για εσωτερική χορήγηση με τη μορφή καψουλών, δισκίων, πλακών.
Τα αντιισταμινικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση του κνησμού.
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μόνο ένας έμπειρος ειδικός μπορεί να συνταγογραφήσει τέτοια φάρμακα, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της νόσου, το κριτήριο της ηλικίας, καθώς και τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος του ασθενούς.
Αλοιφές για εξανθήματα στους αγκώνες και τις κνήμες
Η ψωρίαση στους αγκώνες χρησιμοποιείται ευρέως για εξωτερική χρήση.
Οι ειδικοί λένε ότι η θεραπεία της ψωρίασης πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, επομένως μια εφαρμογή κρέμες δεν θα είναι αρκετή, αφού εξαλείφουν μόνο τα συμπτώματα της νόσου στο δέρμα μας.
βιταμίνες
Στην ψωρίαση, η βιταμινοθεραπεία θεωρείται σημαντική μέθοδος στη σύνθετη θεραπεία. Σε περίπτωση βλάβης του δέρματος της επιφάνειας του καμπτήρα, συνιστάται η χρήση βιταμινών των ομάδων B, E, D, A και ασκορβικού οξέος.
Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να τρώτε σωστά: αυξήστε την κατανάλωση τροφών που περιέχουν αυτές τις ουσίες. Επιπλέον, οι βιταμίνες μπορούν να αγοραστούν από φαρμακευτικά ιδρύματα. Το διάλυμα βιταμινών μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη λίπανση του προβληματικού δέρματος.
Ορισμένες αλοιφές περιέχουν τις απαραίτητες ουσίες, έτσι συχνά οι ειδικοί συνταγογραφούν τέτοια φάρμακα για εξωτερική χρήση.
Μπορούν να συνταγογραφηθούν σύμπλοκα βιταμινών και μετάλλων.
Επίσης συνταγογραφείται για σοβαρούς βαθμούς ψωρίασης φάρμακα για ενδομυϊκή ένεση.
Γίνονται κάθε μέρα ή κάθε δεύτερη μέρα.
ομοιοπαθητικά φάρμακα
Οι συνδυασμένοι παράγοντες θεωρούνται οι πιο αποτελεσματικοί.
Η δοσολογία αυτών των φαρμάκων καθορίζεται από εξειδικευμένο ειδικό, λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος του ασθενούς και τη σοβαρότητα της παθολογίας.
Διατροφή
Σε μια παθολογική κατάσταση, είναι σημαντικό να τηρείτε τη διαιτητική διατροφή. Επομένως, στη διατροφή για την ψωρίαση πρέπει να υπάρχουν τα ακόλουθα προϊόντα:
- άπαχο ψάρι?
- γαλακτοκομικά προϊόντα;
- φυτικό λάδι;
- φρούτα και λαχανικά;
- σιτηρά;
- πρασινάδα.
Αυτά τα συστατικά εμπλουτίζουν τον οργανισμό με χρήσιμες ουσίες και μειώνουν την οξύτητα. Σε περίπτωση ασθένειας, θα είναι χρήσιμο να καθιερωθεί ένα πρόγραμμα κατανάλωσης. Η ημερήσια ποσότητα νερού που καταναλώνεται πρέπει να είναι τουλάχιστον 1, 5 λίτρο.
Τα ακόλουθα προϊόντα αντενδείκνυνται για χρήση στην παθολογία:
- καπνιστά κρέατα?
- πικάντικα καρυκεύματα και μπαχαρικά.
- τουρσιά?
- γλυκά προϊόντα?
- λιπαρά κρέατα?
- αλκοολούχα ποτά;
- λουκάνικα?
- καφές;
- εσπεριδοειδή?
- σοκολάτα;
- ζαχαροπλαστική.
Είναι απαραίτητο να περιοριστεί η κατανάλωση τηγανητών, λιπαρών και αλμυρών τροφίμων.
Επιπλέον, συνιστώνται κλασματικά γεύματα για την ψωρίαση: οι μερίδες πρέπει να είναι μικρές και ο αριθμός των γευμάτων την ημέρα θα πρέπει να αυξάνεται έως και έξι φορές.
Περιποίηση σπα
Με την ψωρίαση, συνιστάται η επίσκεψη σε θέρετρα που βρίσκονται σε περιοχές με επικρατούν θερμές και ξηρές κλιματικές συνθήκες.
Επίσης επιθυμητή είναι η ετήσια παραμονή σε σανατόρια όπου υπάρχουν λουτρά ραδονίου ή σουλφιδίου. Σε τέτοια μέρη, ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε διαδικασίες φυσιοθεραπείας που βοηθούν στην εξάλειψη των σημείων της νόσου και στην παράταση του σταδίου ύφεσης. Αυτές περιλαμβάνουν εφαρμογές με παραφίνη ή οζοκερίτη, ακτινοβολία UV, φωτοθεραπεία, κρυοθεραπεία.
Αυτές οι διαδικασίες πραγματοποιούνται για 21-29 ημέρες καθημερινά.
Η θεραπεία της ψωρίασης στους αγκώνες πραγματοποιείται με ολοκληρωμένη προσέγγιση. Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση κεφαλαίων για εσωτερική και εξωτερική χρήση. Είναι επίσης σημαντικό να λαμβάνετε βιταμίνες και δίαιτα κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Συνιστάται η παραμονή σε σανατόρια και η χρήση ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Συνέπειες
Με μακρά απουσία θεραπευτικών μέτρων, η πορεία της παθολογίας στους αγκώνες περιπλέκεται από την εμφάνιση ορισμένων ασθενειών.
Μπορεί να ξεκινήσει η ψωριασική ερυθροδερμία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εμφανίζεται σε φόντο απότομης διακοπής ή πλήρους έλλειψης θεραπείας, συχνών αγχωτικών καταστάσεων, ασθενειών μολυσματικής προέλευσης που εμφανίζονται σε σοβαρή μορφή, κατάχρησης αλκοόλ.
Η φλυκταινώδης γενικευμένη ψωρίαση είναι μια πιο σοβαρή απειλή για την υγεία. Μια τέτοια πορεία παθολογίας χαρακτηρίζεται από μια μαζική σύνδεση βλατίδων, ως αποτέλεσμα της οποίας σχηματίζονται μεγάλες εστίες, στον τόπο εντοπισμού των οποίων το δέρμα απολεπίζεται, σχηματίζονται φλυκταινώδεις περιοχές.
Μια άλλη επιπλοκή είναι η ψωριασική αρθρίτιδα. Πρόκειται για μια παθολογική διαδικασία που επηρεάζει τις αρθρώσεις, η οποία συνοδεύεται από οίδημα, έντονο πόνο και περιορισμένη κινητικότητα.
Πρόληψη
Δεδομένου ότι η επιδερμίδα σε αυτή την περιοχή είναι αρκετά ξηρή, απαιτείται τακτική φροντίδα της περιοχής του αγκώνα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια ειδική κρέμα με ενυδατικές ιδιότητες.
Θα πρέπει επίσης να σταματήσετε το κάπνισμα και να πίνετε πολύ αλκοόλ. Η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο. Για το σκοπό αυτό, οι ειδικοί συνιστούν τη λήψη συμπλεγμάτων βιταμινών και μετάλλων, να παίζετε αθλήματα και να περνάτε περισσότερο χρόνο περπατώντας στον καθαρό αέρα.
Είναι σημαντικό να προστατεύετε το δέρμα από μηχανικές βλάβες, να μην εκθέτετε το σώμα σε συχνό στρες και ψυχολογικές διαταραχές.
Στα πρώτα συμπτώματα της ανάπτυξης μιας μολυσματικής νόσου, η επίσκεψη στον γιατρό δεν πρέπει να αναβληθεί για την παροχή έγκαιρης ιατρικής φροντίδας.